Hoi hoi iedereen,
Op zondag 9 september begon voor mij het grote avontuur. Met een volgepakte rugzak vertrok ik in mijn eentje vanaf Amsterdam naar Sri Lanka. Na een vlotte vlucht kwam ik maandag middag aan op de luchthaven van Katunayake. Ik stapte uit het vliegtuig en de warmte kwam me al tegemoet. Nog een beetje duf van de vlucht liep ik de arrival hall in. En ja hoor, daar stond ie dan, mijn “pickup agent” met een bordje van Vrijwillig Wereldwijd en mijn naam. Ik kreeg meteen een warm onthaal + een zelf gemaakte bloemenkrans. De pickup agent nam me mee naar buiten en daar stond een taxi op ons te wachten. Samen reden we naar Wattala. Ik had op dat moment nog steeds geen idee wat me te wachten stond en wat ik van het hele avontuur moest verwachten…
Eenmaal aangekomen in Wattala namen de taxichauffeur en de pickup agent afscheid en lieten ze mij achter bij de familie van de projectmanager. De projectmanager was op dat moment nog aan het werk en zou pas rond de avond thuis komen. Ik moest dus nog een paar uurtjes geduld hebben voor ik precies wist waar ik aan begonnen was.
Gelukkig werd ik door het gezin heel hartelijk ontvangen. Ik kreeg meteen wat te drinken en een hele tafel vol eten voorgeschoteld. Ik kreeg in het huis een kamer toegewezen waar ik mijn spullen kon neerzetten en waar ik me kon opfrissen. Na een paar uurtjes uitrusten was het eindelijk zover, Harsha (de projectmanager) kwam de oprit opgereden. Hij heeft daarna uitgebreid de tijd genomen om alle details van het project uit te leggen en hij heeft ook een beetje informatie gegeven over de andere projecten. Ik heb zelfs de keuze gekregen om een combinatie van verschillende projecten te doen, maar omdat ik zo graag voor een project met dieren wou gaan ben ik ook bij die keuze gebleven.
Alles is super goed verlopen.
Het project waar ik voor had gekozen, de Turtle Hatchery, was in Galle. Galle is een plaats helemaal onderaan Sri Lanka. Dit wilde dus zeggen dat ik niet Wattala zou blijven. De eerste nacht heb ik echter wel bij het gezin overnacht zodat ik op tijd kon gaan slapen en goed uitgerust zou zijn voor de reis van de volgende dag.
Ik was zo opgewonden dat ik ’s ochtends al om 7u wakker was. Na een stevig ontbijt met een kom noodles was het tijd om afscheid te nemen van het gezin. Harsha bracht mij naar de bushalte. De busrit duurde ongeveer anderhalf uur. Tijdens deze rit kreeg ik al een beetje een impressie van het land/landschap.
Na anderhalf uur kwam ik aan in Galle, tevens ook het eindstation van bus dus ik kon gelukkig niet verkeerd uitstappen!
Ik stapte uit de bus en ooooohhh wat een chaos! Overal reden tuk tuks, bussen, auto’s, brommers, verkopers, schoolkinderen in uniform, honden,… Ik was helemaal overdonderd van alle bedrijvigheid dat ik even was vergeten waar ik naartoe moest. Gelukkig valt een blanke “toerist” met een enorme rugzak wel op in deze menigte en al snel werd ik aangetikt door een vrij jonge jongen. Zijn naam was Demitha en hij was de contactpersoon/coördinator van het project. Iets verder stond een minivan geparkeerd waar ik moest instappen.
We vertrokken en ik kon niet stoppen met uit het raam kijken naar alles wat zich buiten nog afspeelde.
Na een tiental minuten rijden vanaf het centrum belandde ik opeens in een oase van rust en natuur… We stopte bij een mooi gebouw met veel bloemen en bomen. Er hing een naambordje buiten “Leijay”. Dit was dus blijkbaar mijn verblijf voor de komende 2 weken. Ik kan nu al zeggen dat het een super verblijf was! Het personeel was heel vriendelijk en behulpzaam. De kamers waren voorzien van airco, muggennetten boven de bedden en een moderne badkamer. Het resort had ook een zwembad, dit was zeker een pluspunt gezien de temperatuur!
In de prijs van het programma zat ook ochtend-middag- en avondeten. Je was wel vrij om te kiezen of je s middags en/of s avonds in het resort at. Als je bijvoorbeeld een daguitstapje wilde maken naar een andere plaats en je kwam pas laat terug dan was het geen probleem om ergens anders te eten als je dit op voorhand even meldde. Ik vond het heel leuk om elke dag in het resort te eten, je kreeg namelijk elke dag local food geserveerd. Ik heb dingen gegeten die ik nog nooit in mijn leven had gegeten of zelfs gezien!
Ik heb het verblijf, het werk, de bevolking en de organisatorische omstandigheden als heel prettig ervaren.
De eerste week heb ik samen op de kamer geslapen met een chinees meisje dat deelnaam aan een ander project. Zij bleef echter maar een weekje dus de tweede week van mijn verblijf had ik de kamer voor mij alleen.
De chauffeur van de minivan heette Lal. Lal en Demitha zijn gedurende het hele project aanwezig geweest. Zij brachten mij elke dag van het resort naar de turtle hatchery en weer terug. De plaats waar ik effectief ging werken was Kosgoda. Deze plaats was ongeveer een uurtje rijden vanaf het resort. De rit naar Kosgoda was heel leuk. We reden langs de kust en er was altijd wat te kijken in de dorpjes waar we doorheen reden. Af en toe hielden we een kleine stop om dingen te bekijken zoals olifanten langs de weg, vleermuizen in een boom, om een kleine snack te halen bij kraampjes langs de weg, een museum te bezoeken,…
De turlte hatchery was niet zo heel groot maar er was genoeg te doen. De werkzaamheden waren bijna elke dag anders. Ik heb oa de tanks van de schildpadden schoon gemaakt, vis gesneden voor de schildpadden en ze daarna gevoerd, we hebben zeewater uit de zee gepompt zodat de schildpadden schoon zeewater hadden. Ik ben ook een dagje gaan vissen samen met een aantal locals. Het personeel op de turtle hatchery was heel vriendelijk. Ze spraken niet allemaal even goed Engels maar met wat gebarentaal begrepen we elkaar toch goed. Er waren op dat moment ook nog 2 andere ‘blanke vrijwilligers’ aan het werk via een andere organisatie. Dat was wel leuk want zo kon je toch een beetje je ervaring delen en had je wat te babbelen met elkaar.
Ik moest enkel door de week werken en het was ook alleen in de ochtend. Meestal was ik om half 1 weer terug in het resort voor het middag eten. Je had dus elke middag + het weekend vrije tijd om zelf het land te ontdekken.
Ik raad iedereen zeker aan om hier gebruik van te maken. Sri Lanka heeft veel mooie ‘geheime’ plekjes die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken. Zeker de kuststreek is heerlijk om aan het strand te liggen in de zon. Het biedt ook mogelijkheden om te surfen, boottochten te maken of om gewoon door de lokale dorpjes te dwalen.
In het weekend kun je er voor kiezen om het binnenland in te trekken en daar bijvoorbeeld 1 nacht te overnachten. Het openbaar vervoer is heel goedkoop en duidelijk aangegeven, maak hier dus zeker gebruik van ipv te kiezen voor dure taxi’s of tuk tuks.
Ik heb het verblijf, het werk, de bevolking en de organisatorische omstandigheden als heel prettig ervaren. Alles is super goed verlopen. Ik had altijd de mogelijkheid om beroep te doen op de projectmanager Harsha, de coördinator Demitha en het hotel personeel. In geval van nood was er natuurlijk ook jullie organisatie waar ik terecht kon maar dit was gelukkig niet nodig.
Heel veel warme groetjes van Carmen en ik hoop dat alle toekomstige vrijwilligers net zo een mooie ervaring zullen beleven als ik!
Wil je meer weten over vrijwilligerswerk in Sri Lanka kijk dan hier: https://www.vrijwilligwereldwijd.nl/vrijwilligerswerk-sri-lanka/