Ghana! Wat een land, 1 pagina is eigenlijk veel te weinig om alle mooie, toffe, leuke maar soms ook hele heftige dingen die ik heb gezien en meegemaakt te beschrijven. Van de bijzondere maar vooral verrassend gezellige feestdagen met mijn mega lieve gastfamilie, tot de onwijs gave projecten.
Heel langzaam drong het tot me door hoe onwijs creatief het ziekenhuispersoneel hier was.
Het eerste project waar ik meehielp was in het ziekenhuis. De eerste paar dagen op de kinderafdeling heb ik vrij weinig gedaan omdat ik echt even tijd nodig had om te zien hoe alles hier werkte, en omdat het personeel daar ook aan mij moest wennen natuurlijk. Heel langzaam drong het tot me door hoe onwijs creatief het ziekenhuispersoneel hier was. Regelmatig werd er een soort stoelendans gedaan met de bedden omdat er meerdere kinderen waren die om de beurt gebruik moesten maken van de enkele zuurstoffles die aanwezig was, er werd een kapot geknipte infuusslang gebruikt als stuwband en als er geen geld was voor zalf werd er honing gebruikt.
De hele afdeling lag standaard vol en het leek wel alsof er iedere dag meer kindjes bijkwamen als dat er naar huis mochten. Het was dan ook geen unieke situatie dat er kinderen bij hun ouders op schoot lagen op een plastic stoel, of dat er meerdere kinderen bij elkaar in bed lagen. In het begin heb ik me vooral bezig gehouden met het aandacht geven aan kindjes die veel alleen zaten, en af en toe rondjes lopen met kinderen die dat konden. Ouders waren hier vaak erg blij mee omdat ze dan heel even konden rusten of wat eten konden halen maar het ziekenhuis personeel vond dit erg grappig.
Al met al heb ik een onwijs toffe tijd gehad en ga ik iedereen en alles enorm missen.
Ze zijn hier alleen gefocust op de behandeling, en niets anders. Ergens tijdens mijn tweede week in het ziekenhuis viel mij op dat veel kinderen lange tijd, soms bijna 2 weken! Met hetzelfde vaak erg vieze en slecht afgedekte infuusje in hun hand zaten. Omdat iedereen hier op hun eigen manier werkt zonder echte richtlijnen en ik dit soort dingen dan ook eigenlijk niet zo snel zag veranderen heb ik er in het begin niet echt wat over gezegd, maar ben ik wel samen met een hoofdverpleegkundige die het met me eens was infuusjes gaan schoon maken.
Vervangen was geen geld of materiaal genoeg voor. Toen op een gegeven moment het afdelingshoofd naar me toe kwam en vroeg of er iets was wat ze in Nederland anders zouden doen op de afdeling heb ik hem wel verteld over de infuusjes en toen heeft hij gelijk alle verpleegkundige bij elkaar geroepen en inmiddels is het, hopelijk nog steeds, een standaard dagtaak geworden dat alle infuusjes worden gecontroleerd en schoongemaakt! Dit voelde dus wel echt alsof ik ook iets toegevoegd had wat echt super tof was.
Aan het eind van mijn tweede week begon ik ook op de kids active school. Vanuit Nederland had ik een koffer met materialen ingezameld en meegenomen voor de ehbo post en omdat er vanwege de vakantie nog niet zo veel kinderen waren kon ik rustig het kamertje opruimen en al het materiaal uitzoeken.
Toen de kinderen uit het dorp doorhadden dat ik daar was kwamen er steeds meer kids en heb ik een aantal middagen na het werk heerlijk zitten buitenspelen met de kids uit het dorp onder de grote mangoboom.
Ik heb geen idee meer hoeveel wondjes ik voorbij heb zien komen maar het waren er in ieder geval heel veel.
Toen de school weer begonnen was kwamen er nog veel meer kinderen en dus ook nog veel meer wondjes. Ik heb geen idee meer hoeveel wondjes ik voorbij heb zien komen maar het waren er in ieder geval heel veel. Daar waar het natuurlijk erg “leuk” en leerzaam was om medisch bezig te zijn vond ik het ook onwijs leuk om bezig te zijn met de kids die eigenlijk niks mankeerde maar wie gewoon even een beetje extra aandacht nodig hadden. Al met al heb ik een onwijs toffe tijd gehad en ga ik iedereen en alles enorm missen.
~Jessie Buitenhuis~
Wil je meer weten over vrijwilligerswerk in Ghana kijk dan hier: https://www.vrijwilligwereldwijd.nl/vrijwilligerswerk-ghana/