Medisch vrijwilligerswerk

Het is nu 21 september, wij zijn ondertussen 3 daagjes terug van ons avontuur in Tanzania. Als studenten geneeskunde kozen we ervoor om medisch vrijwilligerswerk te doen. Op die manier konden we zelf onze praktische vaardigheden verder inoefenen en tegelijkertijd een volledig nieuwe cultuur leren kennen.

Met wat opzoekwerk op het internet kwamen we terecht bij de organisatie Vrijwillig Wereldwijd. Na het skypegesprek waren we overtuigd en meldden we ons aan. We kregen toegang tot de online community, handig om aan de slag te gaan met de voorbereidingen (vliegtickets, visum, inentingen, geldzaken, …). Ook zijn er verschillende groepen waar je lid van kan worden, bijv. ‘Vrijwilligerswerk Tanzania’ om al in contact te komen met andere vrijwilligers voor je vertrekt. Tot slot is er nog de voorbereidingsdag waar je je voor kan inschrijven.

Iedereen in het ziekenhuis was heel vriendelijk, behulpzaam en bereid om op al onze vragen te antwoorden.

Wij hebben 2 weken gewerkt in het IMECC ziekenhuis als medische vrijwilliger. Het was een bijzondere ervaring waar we veel hebben bijgeleerd. Er zijn namelijk veel verschillen met de geneeskunde die wij hier kennen in België. Ze hebben minder middelen dan ons, maar leren wel creatief zijn. Zo spannen ze bijvoorbeeld gewoon een handschoen strak aan rond de arm (i.p.v. een knelband) wanneer ze een bloedname uitvoeren.

Tijdens het vrijwilligerswerk volgden we consultaties mee met Doctor Waziri, Aziza en Zico. Het was niet gemakkelijk, want de patiënten spraken Swahili. Wel deden de artsen goed hun best om alles duidelijk voor ons te vertalen in het Engels. Wanneer de patiënt Engels sprak, mochten we ook zelf de anamnese doen of hen onderzoeken. Zo namen we de bloeddruk of luisterden we met de stethoscoop naar hart en longen.

Wij hebben de begeleiding als zeer positief ervaren en zouden dit project zeker aanbevelen aan toekomstige vrijwilligers.

Soms volgden we de dokter naar het zogenaamde ‘Minor theatre’ voor een gynaecologisch onderzoek of voor het verzorgen van een wonde. Elke dag gingen we op zaalronde doorheen het ziekenhuis bij de patiënten die voor een langere periode gehospitaliseerd waren. Ook hebben we een verpleegster gevolgd die kinderen vaccineerde of een infuus plaatste. We namen zelfs een keer een kijkje bij de tandarts. De eerste dinsdag volgden we een orthopedische operatie in het ‘Major theatre’: spectaculair om te zien! Daarnaast kregen we de mogelijkheid om een echo van een zwangere vrouw te kunnen meevolgen, we zagen de baby bewegen in de buik.

Tot slot was er nog het laboratorium waar we zelf de kans kregen om enkele bloednames te doen of om medische sneltesten uit te voeren naar malaria, HIV, syfilis, …
Iedereen in het ziekenhuis was heel vriendelijk, behulpzaam en bereid om op al onze vragen te antwoorden.

Tijdens de 2 weken vrijwilligerswerk die we hebben gedaan, logeerden we in een vrijwilligershuis in Iringa. Dit was op 15 min wandelafstand van het ziekenhuis. We hadden een kamer met een tweepersoonsbed en een klamboe, een dubbele kledingkast en een badkamer. Wees erop voorbereid dat je minder comfort zal hebben dan je gewoon bent in België of Nederland. Je beseft wat voor een luxe het is om je met warm water te kunnen douchen want in het huis is er enkel koud water. We kookten enkele keren in de gemeenschappelijke keuken met ingrediënten die we op de markt kochten. Dada, het dienstmeisje, is ook steeds aanwezig in het huis en helpt graag met koken of met de afwas. Als we niet kookten, gingen we proeven van de lokale keuken in de stad.

In het huis logeerde ook onze contactpersoon Vivian, Bovan en soms zijn familie. Het gsm-nummer van Vivian hadden we voor vertrek reeds ontvangen van Vrijwillig Wereldwijd. Op die manier konden we steeds onze vragen aan hem kwijt. Hij was heel goed bereikbaar en gaf ons goede tips over praktische zaken. Ook in Tanzania zelf deed hij zijn uiterste best om ons te helpen waar nodig. Hij kwam ons ophalen aan de luchthaven in Dar Es Salaam en bracht ons naar zijn hotel waar we konden overnachten voordat we de bus namen naar Iringa. Hij hielp ons bij de aankoop van een lokaal simkaartje. De eerste dag kregen we van hem een uitgebreide rondleiding in Iringa: hij toonde ons de veilige en minder veilige gebieden, gaf uitleg over de lokale gewoontes en bezorgde ons enkele goede adresjes om te gaan eten/iets te gaan drinken. Ook had hij een goed contact met het ziekenhuis en volgde hij op of er eventuele problemen waren.

Wat betreft vrije tijd, konden we ook bij hem terecht: zo gingen we samen uiteten en hebben we de Gangilonga Rock beklommen. In het weekend gingen we op safari en ook dat hebben we bij hem kunnen boeken. Wij hebben de begeleiding van Vivian als zeer positief ervaren en zouden dit project zeker aanbevelen aan toekomstige vrijwilligers.