Hoi, ik ben Ben.
In September van dit jaar was ik het helemaal zat. Ik was vrijwilliger bij een bekend poppodium in Hilversum, maar door Corona lag dat werk sinds maart 2020 helemaal stil. Ik dacht, ik ga wat anders doen en dan in een land dat niet op slot zit. Zo kwam ik al surfend uit op de site van Vrijwilligers Wereldwijd.
Je denkt misschien : jij durft om midden in de coronacrisis naar Afrika te gaan!
Ik belde ze, en ze waren daar direct enthousiast, want door Corona waren alle vrijwilligers in maart halsoverkop vertrokken. Zij maakten míj vervolgens enthousiast en toen heb ik mij direct aangemeld voor vrijwilligers werk in Ghana. Ik kreeg diverse papieren en instructies toegestuurd voor het aanvragen van het visum en wat er zoal verder bij komt kijken.
Verder had ik een videocall met Daan van VW met extra instructies en “do’s and don’t ‘s.
Ik kocht een retourtje Accra, vroeg een visum aan, haalde mijn vaccinaties bij de GGD, Malariapillen bij de apotheek en 72 uur voor vertrek een Covid 19 test op Schiphol. Met de negatieve coronatests op zak, kon ik vertrekken.
Bij aankomst in Accra werd ik opgewacht door Toontje, een hele lieve Belgische dame die al heel lang in Accra woont. Ik logeerde twee nachten bij haar, wat mij ook de gelegenheid bood om Accra te ontdekken. Op 3 november vertrok ik ‘’s ochtends vroeg met de bus naar mijn standplaats Tamale. Hoewel de bus comfortabel is, met airco, duurt de rit wel lang. 14 uur deed mijn bus er over om in Tamale aan te komen. Je ziet dan natuurlijk wel een flink deel van Ghana aan je voorbij trekken, , maar een volgende keer neem ik het vliegtuig. Voor € 45, = namelijk vlieg je van Accra naar Tamale in een uurtje.
Als je gezond bent en niet te oud (ik ben overigens 65, lol) en je test negatief vlak voor vertrek, dan is er niet zo verschrikkelijk veel aan de hand.
In Tamale werd ik van de bus terminal opgehaald door Sylvester, de lokale vrijwilligers begeleider. Wij reden vervolgens naar het gastgezin waar ik verblijf. George, de heer des huizes, ontving mij hartelijk en ik viel op mijn bed als een blok in slaap.
De volgende dag werd ik opgehaald door Sylvester om tijdens een lunch bijgepraat te worden.
In eerste instantie werd ik gevraagd om het microkrediet project hier te versterken. Dat ligt mij als oud speler in de financiële sector goed. Sylvester gaf echter aan dat er ook enorme behoefte is aan iemand die Engels en rekenen kan geven op een vakschool voor kansarme meisjes. Ik heb direct ingestemd om die twee taken dan maar te combineren. Dus nu geef ik 3 ochtenden in de week les en twee ochtenden houd ik mij bezig met het microkrediet project. In dit laatste project worden, naar onze maatstaven, kleine leningen verstrekt aan met name vrouwen die een klein handeltje willen opzetten of geld nodig hebben om hun bestaande bedrijfje of handeltje uit te breiden. Meer hierover vind je op de site van Vrijwilligers Wereldwijd.
Je denkt misschien : jij durft om midden in de coronacrisis naar Afrika te gaan!
Ik moet je eerlijk zeggen, als je gezond bent en niet te oud (ik ben overigens 65, lol) en je test negatief vlak voor vertrek, dan is er niet zo verschrikkelijk veel aan de hand. De kans dat je besmet raakt en ernstig ziek wordt is zó gering. Bedenk dat je hier constant buiten leeft of in huis of school bent waar geen ramen inzitten, waar de wind vrij spel heeft, dat het risico op besmetting minimaal is.
En juist omdat door Corona alle buitenlanders hals over kop vertrokken zijn, inclusief de vrijwilligers, dat Ghana juist nú ons nodig heeft.
Hartelijke groeten uit zonnig Tamala,
Ben Schulte
Wil je meer weten over de mogelijkheden in Ghana kijk dan hier https://www.vrijwilligwereldwijd.nl/projecten-ghana/