Perú, mi segunda casa.

Toen ik pak ‘m beet 3 jaar geleden Peru verliet, wist ik niet wanneer en of ik überhaupt terug zou keren. Nadat ik een goede 4 maanden had doorgebracht in het land van de natuurlijke diversiteit en splendeur, had ik mijn hart namelijk wel verpand. Je kunt het zien als een intense knuffel van iemand die je dierbaar is. Zo een waar je eigenlijk niet los wil laten.

Dat er een paar jaar ‘down the road’ zich een hernieuwde ontmoeting aandient, is voor mij op dit moment nog even onwerkelijk als hartverwarmend. Het zal alvast heel bijzonder worden om iedereen terug te zien. De mensen die mijn verblijf destijds tot één van de beste periodes van mijn leven hebben gemaakt. Vrijwillig Wereldwijd geeft mij nu de kans om in een coördinerende rol opnieuw voet aan land te zetten in Cusco. Daarin schuilt een gewichtige uitdaging, maar zie ik bovenal ontzettend veel mogelijkheden. Want Cusco en de rijke Peruviaanse cultuur & historie hebben nou eenmaal enorm veel te bieden. Voor iedereen, maar ook zeker voor mensen die zich willen inzetten als vrijwilliger!

Vrijwilligerswerk is namelijk veel meer dan enkel en alleen het bieden van die helpende hand aan de minderbedeelden van deze wereld, al blijft dat natuurlijk wel te allen tijde centraal staan. Het uitwisselen van culturen, tradities en gewoontes vormen echter ook een niet te verwaarlozen onderdeel. Kortom; verrijk een ander, verrijk jezelf.

Mijn laatste en tevens eerste periode in Peru, kan opgesplitst worden in drie gedeeltes. Het begon allemaal in Arequipa, ook wel bekend als “La Ciudad Blanca” (de witte stad), gelegen in het zuiden des lands. In deze bijzonder fijne stad, waar het zo’n 363 dagen per jaar mooi weer is, heb ik een maand lang Spaanse (privé)les gehad. Vier uur per dag, vijf dagen in de week. Hoewel dit behoorlijk intensief was, is dit uiteindelijk wel zeer waardevol gebleken. Met die bagage trok ik vervolgens richting Cusco om aldaar 10 weken vrijwilligerswerk te gaan doen. Gedurende die tijdspanne heb ik o.a. op twee schooltjes gewerkt, waarvan er een gelegen was in een zeer armoedig gedeelte net buiten de stad. Confronterend en pijnlijk was dit bij tijd en wijle absoluut, maar dit maakte op den duur plaats voor dankbaarheid. Dankbaar dat ik deze onontkoombare realiteit van dichtbij had mogen zien en ervaren. Maar ook zeker dankbaar dat ik deze kinderen een welverdiende aai over de bol had mogen geven.

Mijn laatste project in Cusco, waar ik 6 weken heb gewerkt, was een kliniek voor lichamelijk en verstandelijk gehandicapte jongeren. Let wel, meervoudig complex gehandicapte jongeren. Een project waarvan de mentaal-psychologische intensiteit absoluut niet onderschat mag worden. Simpelweg omdat ik met mijn eigen ogen heb kunnen zien dat niet iedereen hiertegen bestand is. Ben je dat wel, dan is dit een project van ongekende schoonheid. Hoe gek dat voor sommigen ook klinken mag. Mijn ‘definitieve vaarwel’ daar zal ik hoe dan ook nooit vergeten.

Na omzwervingen via Bolivia, Argentinië en Chili kwam ik naar het einde van mijn reis weer in Peru terecht en ben ik helemaal naar het noorden getrokken. Een tocht die laat zien hoe divers Peru wel niet is. Een land dat in dat opzicht met recht uniek in zijn soort genoemd mag worden.

Per 1 december zal ik volledig beschikbaar zijn binnen mijn nieuwe functie (contactpersoon in Peru) en vanaf dat moment hoop ik de nodige enthousiaste en daadkrachtige vrijwilligers te mogen gaan begroeten!

Voor nu; ¡Hasta luego!

Gegroet,

Bram Vos.

Wil je graag meer weten over vrijwilligerswerk in Peru? Kijk dan even op deze link: https://www.vrijwilligwereldwijd.nl/vrijwilligerswerk-peru/